In 1943 krijgt veldmaarschalk Erwin Rommel de opdracht om de verdediging van Normandië te verbeteren. Hij ontdekt heel wat tekortkomingen en versterkt de Atlantic Wall met bunkers vol machinegeweren en miljoenen landmijnen. En hij laat moerassen achter de kustlijn overstromen om landingen van para’s te verhinderen. 

Het is dankzij Rommels maatregelen dat er op D-day duizenden geallieerde doden zullen vallen en dat het weken duurt eer zo doorstoten richting Parijs..
Sterker nog, als Hitler naar al Rommels aanbevelingen luistert wordt de landing van Normandië een absolute ramp voor de Geallieerden. 

Maar Hitler luistert niet.

Begin 1944 wil Rommel alle elite Panzer Tankdivisies zo dicht mogelijk tegen de kustlijn positioneren. Hij hoopt zo een Geallieerde invasie terug in de zee te drijven.
Maar Hitler en de ja-knikkers in zijn omgeving zijn het daar niet mee eens. Zij willen de superieure Panzerdivisies dichtbij Parijs houden.
Hitler lost de discussie op door de macht naar zich toe te trekken. (“Dan zal ik het zelf wel doen!” – Herkenbare reflex voor jou?)

Rommel krijgt daarom slechts het bevel over 3 van de 6 Panzerdivisies, waarvan er maar 1 op korte afstand van de Normandische kust inzetbaar was.
Daarnaast mag Rommel de zwaar bewapende tankeenheden niet verplaatsen zonder Hitlers expliciete toestemming.

Die figuurlijke handboeien hebben catastrofale gevolgen voor de Duitsers op 06 juni 1944. 

Hitlers angstbewind heeft dramatische gevolgen: zijn leiderschapsstijl creëert bange volgelingen. 

Leiden vanuit angst is veruit de gemakkelijkste manier van leidinggeven: Jij bent de baas en als je niet luistert zwaait er wat.

Helaas creëer je zo mensen die vingerwijzend naar elkaar kijken en geen initiatief nemen. 

Tijdens crisissituaties bevriezen ze als konijntjes gevangen in een spotlicht. 

Zijn gebrekkige manier van delegeren en neiging tot micromanagement zorgt voor gehandicapte luitenanten wiens mandaat niet breed genoeg is om de opdracht te doen slagen. 

Omdat hij overtuigd is van zijn eigen genialiteit en gelijk blijven er enkel nog ja-knikkers over in zijn omgeving. Waardoor hij blind is voor zijn eigen tekortkomingen en strategische fouten niet op tafel komen. 

Het gebrek aan betrouwbare feedback en durf in zijn leiderschapsteam worden hem dan ook fataal. Het leidt in april 1945 tot zijn roemloos einde in een bunker, verlaten door alles en iedereen. 

Omwille van deze 5 van de nog minstens 6 miljoen andere redenen:

1. Iets voor 50% delegeren lukt niet 

Je kan niet groeien zonder los te laten. Je moet delegeren als je succesvoller wil worden met je bedrijf.
Maar als je verantwoordelijkheden delegeert, delegeer ze dan ook voor 100%. Geef je mensen voldoende informatie, maar ook voldoende beslissingsbevoegdheid om hun job succesvol uit te voeren. Wees bereid om te aanvaarden dat de opdracht initieel niet perfect zal zijn. Of dat het je zelfs wat marge kan kosten. 

Onderdruk de controlefreak of de perfectionist in jezelf. 

Delegeren kost je mogelijk geld in het begin. Misschien zelfs wel klanten. Maar het is een investering net zoals alle andere. 

2. Creëer geen bange konijntjes 

Motiveer je mensen vanuit een inspirerende missie in plaats vanuit angst. Laat ze meeschrijven aan een gemeenschappelijk verhaal. 

Ondernemers die tijdens de wekelijkse maandagochtendvergadering roepen “Als jullie niet allemaal beter je best doen zij we binnenkort failliet!” in een halfslachtige poging motiverend te zijn,  dwalen. 

Leiden vanuit angst leidt nooit tot een performante bedrijfscultuur waar mensen zich veilig genoeg voelen om initiatief te nemen en samen met het bedrijf te groeien.

3. Zeg NEE tegen JA-knikkers

Moedig je medewerkers actief (dus niet 1x per jaar) aan om je tegen te spreken, je uit te dagen, je voorstellen en strategie in vraag te stellen.
Hitler, maar recent ook Trump, omringden zich graag met ja-knikkers. Comfortabel en ook leuk voor je ego. Maar je komt los van de realiteit. En dat merk je pas als het kalf al verdronken is. 

Herhaal dus regelmatig dat je eerlijke rauwe feedback verwacht. Het terloops vermelden is niet voldoende. De drempel “om de baas te bekritiseren” blijft dan vaak ongemakkelijk hoog.

Maak het veilig voor je medewerkers om ten allen tijde hun mening te geven. Bedankt mensen die dat doen en geef ze publiek een compliment voor hun morele moed.
Daardoor verlaag je de drempel voor anderen. 

4. Het draait niet om jou, je winsten of je klanten

Een les die ik leer tijdens de onderhandelingen over de verkoop van mijn eerste bedrijf. De waarde van een firma wordt niet enkel bepaald door de omzet, winst en klantenportefeuille.
Slimme kopers zijn vooral geïnteresseerd in het menselijk kapitaal in je organisatie. 

Ook hier krijgt Hitler zijn dictatoriale acties als een boemerang terug in het gezicht.
Al in de jaren dertig start hij zijn discriminerende haatzaaiende politiek tegen de Joden. Waardoor velen onder hen vluchten, oa naar Amerika. 

Onder hen ook heel wat Joodse wetenschappers. Wetenschappers met kennis over het splitsen van atomen. Kennis die door de Amerikanen dankbaar wordt ingezet om de atoombom te maken.
Hitler slaagt er ondanks vele pogingen nooit in een atoombom te ontwikkelen. 

5. Don’t be an asshole.

Makkelijk, toch?  

Maak een positieve impact in het leven van iedereen die je ontmoet.